कविता- झ्याउँकिरीको गीत

झ्याउँकिरीको गीत

– रुपिन्द्र प्रभावी ‘कटु’

हृदयभरि उज्यालो आराधना बोकेर 

आँखाभरि कैदी भएका अपाच्य दृष्यावलोकनमा

तस्बिरः गुगलबाट

उद्वेलित झ्याउँकिरीहरु

मरुभूमिको उँट बास्छन्–

सपनामा पानी पिएको लैबरी गीत ।

आँखाभरिको सपना खोस्ने तागत 

सायद कुनै तानाशाहसँग हुँदैन

हृदयभरिको गीत लुट्ने दुस्साहस 

सायद कुनै बादशाहसँग हुँदैन ।

गाउँछन् झ्याउँकिरीहरु गाउँछन्

अभाव र तनावका गीतहरु गाउँछन् 

प्रबल श्रवणशक्तिका 

महानतम् सुस्त श्रवणकर्ताहरुलाई सुनाउँछन् ।

उनीहरुलाई थाहा छ,

सपनाको कुनै इतिहास लेखिँदैन

इतिहास उनीहरुको सपना पनि होइन

तैपनि सपना देख्न छाड्दैनन्

प्यासी जिन्दगीबाट मुक्ति पाएको

अभाव र तनावको माखेसाङ्लो चुँडालिएको 

र त गाउँछन् नि

‘उठ भोका नाङ्गा हो निद्रा त्यागेर 

बस्ती बसाऔं सामन्तको किल्ला ढालेर ।’